Çok bir faydası olduğundan değil, her harekete geçmesi gereken durumlarda okuyucuyu şaşırttığı için öyle.
Örneğin;
-2. bölümde ilk başta röntgenci olarak tanıtılıyor ve dayak yiyor (ama takdirimi kazandı; kolu kırılma eşiğindeyken bile özünü reddetmiyor
) ama aynı bölümde karargaha saldırı olduğunda -ki kurduğu düzenek sayesinde herkesin bu istiladan haberi oluyor- gerçek bir alarm durumunda asla imtiyaz vermediğini gösteriyor. Normalde diğer mangalarda Rabac profilindeki karakter kızın oyununa gelirdi ama gerçekten savaş ve düşman görmüş biri olarak, düşmanının işini bitirmekte tereddüt etmiyor.
-Braht öldükten sonra hemen ciddileşmesi gerektiğini fark edip fizik çalışmaya başlıyor ki sırtında Leone varken şınav çekmesi ağzımı açık bıraktı. Ama o sahnede en çok Mein'e katıldım; "Ahh... O koku" (Hayal edince bile fena oldum.)
- Gizli karargaha saldırı olduğunda ise aldığı çok güçlü bir darbe karşısında hiç şaşkınlık duymadan kendini birleştiriyor ve iplerle kendine silah yapıyor ki şahsen öyle bir şey yapmak benim aklıma gelmezdi.
- Geçen bölümde avare avare geziyormuş gibi yaparken bile düşmanları yürüyüşündeki askeri nizamı fark ediyor.
Şahsen bu kadarı, geçmişi Rabac gibi olan birinden beklenmeyecek bir şey. En azından bizim bildiğimiz kadarıyla. Bence orjinal bir karakter bu yönüyle.
Ama muhtemelen kendini Najenda'nın aşkından bu kadar geliştirmiştir.
Banane Tatsumi ölsün illa birinin ölmesi lazımsa, ya da Mein. 
